Η σχιζοφρένεια ή σχιζοφρενία είναι μια νευροψυχιατρική νόσος που εμφανίζεται κυρίως σε έφηβους και νεαρούς ενήλικες. Πρόερχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις "σχίζειν" (διαχωρισμός) και "φρένα" (λογική). Ο όρος σχιζοφρένεια προτάθηκε από τον Eugene Bleuler το 1911, ενώ το 1860 ο Benedict Augustin More την είχε ονομάσει πρώιμη άνοια.
Είναι μια ψυχική διαταραχή κατά την οποία ο ασθενής χαρακτηρίζεται από διαταραχές αντίληψης της πραγματικότητας. Για να διαγνωσθεί κάποιος με σχιζοφρένεια πρέπει πρώτα να αποκλειστεί κάθε άλλη πιθανή οργανική βλάβη του νευρικού συστήματος. Κατά τη διάγνωση παρατηρούνται νευροφυσιολογικές και χημικές δυσλειτουργίες (π.χ. αύξηση ντοπαμίνης) μάλλον άγνωστες μέχρι σήμερα.
Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας ποικίλουν και δεν εμφανίζονται όλα ή και τα ίδια σε όλους. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο για Ψυχικές Διαταραχές (DSM-IV-ΤR) του Αμερικανικού Συνδέσμου Ψυχιάτρων, για να χαρακτηρισθεί κάποιος σχιζοφρενής πρέπει να έχει 2 τουλάχιστον συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν ψευδαισθήσεις (ακούν ή βλέπουν πράγματα που δεν υπάρχουν), παραισθήσεις (ένα υπαρκτό ερέθισμα το αντιλαμβάνονται διαφορετικά απ' ότι είναι), αποδιοργανωμένη ομιλία (π.χ. συχνές ασυνάρτητες ή αποδιοργανωμένες προτάσεις), αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά (π.χ. ακινησία, υπερδιέγερση) και αρνητικά συμπτώματα (π.χ. έλλειψη συναισθημάτων, αλογία). Αρκετές φορές διακατέχονται από ένα αίσθημα καταδιώξης και παρανοϊκής συμπεριφοράς.
Τα αίτια της δεν έχουν εντοπιστεί πλήρως, αλλά είναι βιολογικής, ψυχολογικής και κοινωνικής φύσεως. Είναι γενετικά και περιβαλλοντικά. Είναι σε σημαντικό ποσοστό κληρονομική νόσος. Πιο συγκεκριμένα, αν ένας συγγενής πρώτου βαθμού πάσχει, η πιθανότητα να νοσήσει κανείς είναι 6.5% , ενώ όταν ένα από τα μονοζυγωτικά δίδυμα πάσχει η πιθανότητα ανέρχεται στο 40%. Όσον αφορά τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, μεγάλο ρόλο διαδραματίζει και το περιβάλλον διαβίωσης (το αστικό περιβάλλον κατά την παιδική ηλικία είναι πιο επικύνδυνο), η χρήση ναρκωτικών (π.χ. κάνναβη, κοκαΐνη και αμφεταμίνες) και οι προγεννητικοί παράγοντες άγχους (π.χ. κακή διατροφή της μητέρας κατά την κύηση).
Η πρόληψη είναι αρκετά δύσκολη και αναποτελεσματική μέχρι σήμερα, ενώ η θεραπεία περιλαμβάνει αντιψυχωτικά φάρμακα τα οποία μπορεί να εμφανίσουν αποτελέσματα σε 7-14 ημέρες.
ΠΗΓΗ (ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)
Παρακάτω θα παρακολουθήσετε ένα video που δείχνει έναν σχιζοφρενή σε παραλήρημα όπου ξαφνικά αρχίζει να ακούει φωνές (ψευδαισθήσεις), οι οποίες τον βρίζουν, τον κατηγορούν και τον προτρέπουν από το να πάρει τα φάρμακα του. Επίσης, βλέπει παραισθήσεις (ο καφές και η pizza που έχουν "δηλητήριο"), και νιώθει ότι τον καταδιώκουν (ο άνθρωπος που του έφερε την pizza). Πιστεύει ότι βρέχει, έρχεται να τον πιάσουν και μόνο αυτός μπορεί να σταματήσει την βροχή. Όταν όμως η γυναίκα του μιλάει, του αποσπά την προσοχή και συνέρχεται.
Είναι μια ψυχική διαταραχή κατά την οποία ο ασθενής χαρακτηρίζεται από διαταραχές αντίληψης της πραγματικότητας. Για να διαγνωσθεί κάποιος με σχιζοφρένεια πρέπει πρώτα να αποκλειστεί κάθε άλλη πιθανή οργανική βλάβη του νευρικού συστήματος. Κατά τη διάγνωση παρατηρούνται νευροφυσιολογικές και χημικές δυσλειτουργίες (π.χ. αύξηση ντοπαμίνης) μάλλον άγνωστες μέχρι σήμερα.
Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας ποικίλουν και δεν εμφανίζονται όλα ή και τα ίδια σε όλους. Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο για Ψυχικές Διαταραχές (DSM-IV-ΤR) του Αμερικανικού Συνδέσμου Ψυχιάτρων, για να χαρακτηρισθεί κάποιος σχιζοφρενής πρέπει να έχει 2 τουλάχιστον συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν ψευδαισθήσεις (ακούν ή βλέπουν πράγματα που δεν υπάρχουν), παραισθήσεις (ένα υπαρκτό ερέθισμα το αντιλαμβάνονται διαφορετικά απ' ότι είναι), αποδιοργανωμένη ομιλία (π.χ. συχνές ασυνάρτητες ή αποδιοργανωμένες προτάσεις), αποδιοργανωμένη ή κατατονική συμπεριφορά (π.χ. ακινησία, υπερδιέγερση) και αρνητικά συμπτώματα (π.χ. έλλειψη συναισθημάτων, αλογία). Αρκετές φορές διακατέχονται από ένα αίσθημα καταδιώξης και παρανοϊκής συμπεριφοράς.
Τα αίτια της δεν έχουν εντοπιστεί πλήρως, αλλά είναι βιολογικής, ψυχολογικής και κοινωνικής φύσεως. Είναι γενετικά και περιβαλλοντικά. Είναι σε σημαντικό ποσοστό κληρονομική νόσος. Πιο συγκεκριμένα, αν ένας συγγενής πρώτου βαθμού πάσχει, η πιθανότητα να νοσήσει κανείς είναι 6.5% , ενώ όταν ένα από τα μονοζυγωτικά δίδυμα πάσχει η πιθανότητα ανέρχεται στο 40%. Όσον αφορά τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, μεγάλο ρόλο διαδραματίζει και το περιβάλλον διαβίωσης (το αστικό περιβάλλον κατά την παιδική ηλικία είναι πιο επικύνδυνο), η χρήση ναρκωτικών (π.χ. κάνναβη, κοκαΐνη και αμφεταμίνες) και οι προγεννητικοί παράγοντες άγχους (π.χ. κακή διατροφή της μητέρας κατά την κύηση).
Η πρόληψη είναι αρκετά δύσκολη και αναποτελεσματική μέχρι σήμερα, ενώ η θεραπεία περιλαμβάνει αντιψυχωτικά φάρμακα τα οποία μπορεί να εμφανίσουν αποτελέσματα σε 7-14 ημέρες.
ΠΗΓΗ (ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)
Παρακάτω θα παρακολουθήσετε ένα video που δείχνει έναν σχιζοφρενή σε παραλήρημα όπου ξαφνικά αρχίζει να ακούει φωνές (ψευδαισθήσεις), οι οποίες τον βρίζουν, τον κατηγορούν και τον προτρέπουν από το να πάρει τα φάρμακα του. Επίσης, βλέπει παραισθήσεις (ο καφές και η pizza που έχουν "δηλητήριο"), και νιώθει ότι τον καταδιώκουν (ο άνθρωπος που του έφερε την pizza). Πιστεύει ότι βρέχει, έρχεται να τον πιάσουν και μόνο αυτός μπορεί να σταματήσει την βροχή. Όταν όμως η γυναίκα του μιλάει, του αποσπά την προσοχή και συνέρχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου