Περίπου στις 24/9 του προηγούμενου έτους, ο ΟΟΣΑ δήλωσε ότι η παχυσαρκία αναδεικνύεται ως το πιο διαδεδομένο πρόβλημα υγείας στα βιομηχανικά κράτη. Το 1980, λιγότεροι από 1 στους 10 ανθρώπους στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ ήταν παχύσαρκοι. Σήμερα τα ποσοστά αυτά έχουν διπλασιαστεί, ενώ σε πολλές χώρες έχουν τριπλασιαστεί, σύμφωνα με έκθεση που παρουσίασε ο οργανισμός.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο του οργανισμού, παχύσαρκος θεωρείται κάποιος του οποίου ο δείκτης μάζας σώματος (BMI) είναι πάνω από 30. Ο δείκτης μάζας σώματος υπολογίζεται αν κανείς διαιρέσει το βάρος του σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους του σε μέτρα. Βέβαια, γνωρίζουμε ότι το βάρος δεν επηρρεάζεται μόνο από το λίπος μας αλλά και από άλλους παράγοντες (οστική πυκνότητα, μυική μάζα, ενυδάτωση κ.α.), επομένως θα έλεγα ότι κατά προσέγγιση ισχύει αυτός ο κανόνας.
Οι λόγοι που οδήγησαν στην αύξηση των παχύσαρκων ανθρώπων περιλαμβάνουν την αλλαγή στην παραγωγή τροφίμων, την αλλαγή του τρόπου ζωής και εργασίας, που έχει οδηγήσει στη μείωση της φυσικής δραστηριότητας, τα αυξημένα επίπεδα στρες και οι αυξημένες ώρες εργασίας, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Προς το παρόν το μεγαλύτερο ποσοστό των παχύσαρκων είναι γυναίκες, όμως τα ποσοστά της παχυσαρκίας στους άνδρες αυξάνονται πιο γρήγορα απ' ότι στις γυναίκες στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ. Επιπλέον η παχυσαρκία παρατηρείται πιο συχνά στους φτωχούς και λιγότερο συχνά στους μορφωμένους. Αυτές οι κοινωνικές διαφορές είναι εμφανείς και στα ποσοστά παχυσαρκίας στα παιδιά, όπως επισημαίνει ο οργανισμός. Εξάλλου, το πρόβλημα είναι πιο έντονο στις ΗΠΑ, όπου το 2008 περίπου 3 στις 4 γυναίκες και 2 στους 3 άνδρες ήταν υπέρβαροι και περίπου το ένα τρίτο όλων των ενηλίκων ήταν παχύσαρκοι. Ως εκ τούτου η παχυσαρκία υπολογίζεται ότι στοιχίζει στις ΗΠΑ το 5 με 10% των συνολικών τους εξόδων για την υγεία, σε σύγκριση με το 1 με 3% που κοστίζει στις περισσότερες χώρες.
Γι' αυτούς τους λόγους, ο ΟΟΣΑ ζήτησε από τις κυβερνήσεις να δράσουν ώστε "να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αλλάξουν τρόπο ζωής". Μία τέτοια συνολική στρατηγική θα απέτρεπε 155.000 θανάτους το χρόνο από χρόνιες παθήσεις στην Ιαπωνία, 75.000 στην Ιταλία, 70.000 στη Βρετανία και 40.000 στον Καναδά. (ΠΗΓΗ: Ιατρικός Τύπος)
Ο λόγος που θα αποτρέπονταν τόσοι θάνατοι με την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, είναι διότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια ή για να το θέσω πιο ορθά, είναι σύνδρομο. Οδηγεί σε αύξηση της συχνότητας εμφάνισης και άλλων ασθενειών, όπως π.χ. του σακχαρώδους διαβήτη, της στεφανιαίας νόσου, της αυξημένης χοληστερίνης, της φλεβικής ανεπάρκειας, του συνδρόμου υπνικής άπνοιας κ.ά..
Για όσους επιθυμείτε, μπορείτε να απευθυνθείτε σε εξειδικευμένη ομάδα επιστημόνων υγείας, στην οποία συμμετέχει διατροφολόγος και ψυχολόγος , οι οποίοι θα σας βοηθήσουν να μειώσετε σημαντικά το σωματικό σας βάρος. Όσοι πάλι είστε σε προχωρημένο στάδιο παχυσαρκίας που κινδυνεύει σημαντικά η υγεία σας, μπορεί να κλειθείτε να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση. (ΠΗΓΗ: http://www.klinikiagiosloukas.gr/articles_det.asp?article_id=47)
Όσοι πάλι είστε στα πρόθυρα, θα έλεγα να ξενινήσετε να αθλείστε και να τρέφεστε πιο σωστά. Καθημερινό περπάτημα και συχνά μικρά γεύματα (4-5 την ημέρα) με περιορισμό τροφών πλούσιων σε κορεσμένα λιπαρά και κατανάλωση τροφών πλουσίων σε φυτικές ίνες. Παρακάτω παραθέτω την διατροφική πυραμίδα, όπως σήμερα τη γνωρίζουμε, η οποία μας παρουσιάζει με πια συχνότητα πρέπει να καταναλώνουμε τα διάφορα είδη τροφής, όταν δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα υγείας (π.χ. σακχαρώδης διαβήτης) που μας επιβάλλει βεβαίως να την τροποποιήσουμε:
Επομένως, πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας και "πολεμήστε" την νέα μάστιγα του πλανήτη μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου